پایگاه خبری الیمانیوز

بسم الله الرحمن الرحیم

*پاداش شهید در آیات قرآن*

هدیه به روح شهید تازه تفحص شده و به وطن برگشته *بسیجی شهید علی چمبری :*

سفر کرده ‏ام تا بجویم سرت را :
و شاید در این خاکها پیکرت را :
من اینجایم ای آشنای برادر :
همان جا که دادی به من دفترت را :
همان جا که با اشک و اندوه خواندی‏ :
برایم غزل وار ره آخرت را :
کجایی که چندی است نشنیده‏ ام من‏ :
دعاهای پر سوز و درد آورت را :
تو را زنده زنده مگر دفن کردند ؟
که بستند دستان و پا و سرت را : !!!!
پس از این من ای کاش هرگز نبینم‏ :
نگاه به درب ماندهِ مادرت را :

*و اما بعد*

وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَهٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَحْمَهٌ خَیرٌ مِمَّا یجْمَعُونَ

و اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید ، قطعاً آمرزش خدا و رحمت او از همۀ آن چه آنان جمع می کنند بهتر است :

وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَی اللَّهِ تُحْشَرُونَ

و اگر در راه جهاد بمیرید یا کشته شوید ، قطعاً به سوی خدا گرد آورده خواهید شد :

وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ فَرِحِینَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ یسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُونَ یسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَهٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ وَ أَنَّ اللَّهَ لا یضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ

هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده اند ، مرده مپندار ، بلکه زنده اند که نزد پروردگارشان روزی داده می شوند ؛ به آن چه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند ، و برای کسانی که از پی ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته اند شادی می کنند ؛ که نه بیمی بر ایشان است و نه اندوهگین می شوند ؛ بر نعمت و فضل خدا و این که خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمی گرداند ، شادی می کنند :

وَ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَنْ یضِلَّ أَعْمالَهُمْ سَیهْدِیهِمْ وَ یصْلِحُ بالَهُمْ* وَ یدْخِلُهُمُ الْجَنَّهَ عَرَّفَها لَهُمْ

و کسانی که در راه خدا کشته شده اند ، هرگز کارهایشان را ضایع نمی کند ؛ به زودی آنان را راه می نماید و حالشان را نیکو می گرداند ؛ و در بهشتی که برای آنان وصف کرده ، آنان را درمی آورد ؛

إِنَّ اللَّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ یقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیقْتُلُونَ وَ یقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیهِ حَقًّا فِی التَّوْراهِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیعِکمُ الَّذِی بایعْتُمْ بِهِ وَ ذلِک هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

در حقیقت ، خدا از مؤمنان ، جان و مالشان را به بهای این که بهشت برای آنان باشد ، خریده است ؛ همان کسانی که در راه خدا می جنگند و می کشند و کشته می شوند ؛ این به عنوان وعدۀ حقّی در تورات و انجیل و قرآن بر عهدۀ اوست ؛ و چه کسی از خدا به عهد خویش وفادارتر است ؟ پس به این معامله ای که با او کرده اید شادمان باشید ، و این همان کامیابی بزرگ است ؛

وَ مَنْ یقاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیقْتَلْ أَوْ یغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْراً عَظِیماً

و هر کس در راه خدا بجنگد و کشته یا پیروز شود ، به زودی پاداشی بزرگ به او خواهیم داد ؛

هر یک از این آیه ها ، گوشه ای از عظمت مقام شهادت فی سبیل اللَّه را تبیین می نماید ، مقامی که به تنهایی ، حاصل یک عمر مجاهدۀ انسان وارسته ای است که خداوند یک جا به شهید و مجاهد عنایت می فرماید :
*آیۀ اوّل ،*
خداوند به مقام مغفرت و رحمت الهی نسبت به شهید تاکید میکند ؛
*آیۀ دوم :*
به حشر الی اللَّهِ شهید می پردازد :
*آیۀ سوم ،*
به حیات معنوی او نزد پروردگار و بهره مندی از رزق خاصّ الهی ، فرحناک بودن به عطایای الهی و دوری از خوف و حزن و بشارت به آن اشاره دارد و نیز در پایان ، مژدۀ فضل و نعمت الهی به دیگران است ؛
*آیۀ چهارم :*
به گُم نشدن اعمال آن ها و هدایت و اصلاح حال یا شأن ایشان و سرانجام ورود آنان به بهشتِ موعود اشاره دارد :
*آیۀ پنجم ؛*
خداوند با وعدۀ قطعی‌ ، خود را خریدار جان های شریف آنان معرفی می نماید و آن ها را به این معاملۀ پرسود ، بشارت می دهد و آن را فوز عظیم می داند:

*آیۀ ششم ؛*
اجر عظیم اخروی را برای شهیدان ذکر می فرماید ؛
به طور کلی ، از مجموع این آیات می توان استفاده کرد : که نعمت هایی که به شهید عطا می شود ، نباید هم چون نعمت هایی باشد که به اشخاص عادی داده می شود ؛ بلکه مراد ، نعمت ها و کمالاتی است که تنها نصیب برگزیدگان و خواصّ از بندگان الهی می شود :
و اینجاست که شهدا نزد خدا روزی میگیرند :

رجعت پیکر پاک و مطهر شهید والامقام علی چمبری از میدان جنگ‌ و‌ جهاد‌ و شهاوت بعد از ۳۷ سال به زادگاهش را گرامی می دارم :

او سینه اش سینای موسای طلب بود :
هر دم دلش بهر طلب در تاب و تب بود :
شوق شهادت در نگاهش موج می زد :
او مرغ مهاجر بود و دل بر اوج می زد :

روحش شاد و یادش تا ابد گرامی باد

🌷🌷🌷🌷
*هادی جلالی زاده*

۲۱‌‌ مهرماه ۱۳۹۹

🌷🌷🌷🌷

هادی جلالی زاده